- adstruo
- a-strŭo ( ads-, Merk., Halm, Dinter), struxi, structum, 3, v. a., to build near or in addition to a thing, to add (mostly in prose and post-Aug.; never in Cic.).I.Lit.:II.
cum veteri adstruitur recens aedificium,
Col. 1, 5 fin.:utrique (villae) quae desunt,
Plin. Ep. 9, 7 fin.: sicut ante secunda fortuna tot victorias adstruxerat;ita nunc adversa destruens quae cumulaverat,
Just. 23, 3:medicamentum adstruere,
Scrib. Comp. 227.—In gen.A.To add to:B.adstrue formae,
Ov. A. A. 2, 119: victus ab [p. 185] eo Pharnaces vix quicquam gloriae ejus adstruxit, Vell. 2, 55:aliquid magnificentiae,
Plin. 9, 35, 58, § 119; so,dignitati,
Plin. Ep. 3, 2, 5:famae,
id. ib. 4, 17, 7:felicitati,
id. Pan. 74, 2:alicui laudem,
id. ib. 46, 8:alicui nobilitatem ac decus,
Tac. H. 1, 78:consulari ac triumphalibus ornamentis praedito quid aliud adstruere fortuna poterat?
id. Agr. 44:adstruit auditis... pavor,
Sil. 4, 8:ut quae Neroni falsus adstruit scriptor,
ascribes, imputes, Mart. 3, 20:ut Livium quoque priorum aetati adstruas, i.e. annumeres,
Vell. 1, 17.—To furnish with something (syn. instruo):► The signif.contignationem laterculo adstruxerunt,
covered, fastened, Caes. B. C. 2, 9.— Trop.:aliquem falsis criminibus,
i.e. to charge, Curt. 10, 1.affirmare, which Agroet. p. 2268 P., and Beda, p. 2334 P. give, is found in no Lat. author; for in Plin. 12, 18, 41, § 83, instead of adstruxerunt, it is better to read adseverant; v. Sillig ad h. l.; so also Jan.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.